تفاوت صرافی و بروکر موضوعی است که اکثر مردم آن را نمی دانند و تفاوت این دو باعث سردرگمی آنها می شود. این زمانی اتفاق افتاد که صرافی ها شروع به اضافه کردن ویژگی های بروکر مانند بهره گیری از مارجین کردند. در ادامه این مقاله مرزها و تفاوت های بین صرافی و بروکر را مشخص می کنیم و به شما توضیح می دهیم. بروکر برای افشای تغییر قیمت برخی از دارایی ها بدون داشتن آن دارایی استفاده می شود. ولی صرافی محلی است که برای مبادله یک دارایی با دارایی دیگر استفاده می شود. در ادامه ی این مقاله از جاویزن ابتدا به توضیح مفهوم بروکر و صرافی می پردازیم و سپس تفاوت صرافی و بروکر را نیز توضیح خواهیم داد. پس همراه با تیم ما باشید.
تفاوت صرافی و بروکر در این است که صرافی ها توسط دولت تنظیم می شوند و قوانین و مقررات خاصی در آن ها باید رعایت شود. در حالی که بروکر ها اینطور نیستند. صرافی ها معمولاً تنوع محدودی از دارایی ها را ارائه می کنند و برای هر تراکنش کارمزدی دریافت می کنند، ولی از سوی دیگر، بروکر ها از طرف مشتریان معامله می کنند و سفارش های مشتری را اجرا و اطاعت می نمایند.
در مقابل، صرافی ها خریداران و فروشندگان را مستقیماً به یکدیگر متصل می کنند. در ادامه این مبحث را با جزئیات بیشتری بررسی می کنیم و صرافی و بروکر مناسب را پیشنهاد می کنیم.
صرافی ها پلتفرم هایی هستند که به معامله گران کمک می نمایند تا با سایر خریداران و فروشندگان هماهنگ شوند و معامله کنند. آنها خودشان در معامله دخالت ندارند و فقط طرفین را به هم وصل می کنند.
از سوی دیگر، بروکر ها به نمایندگی از مشتریان خود معامله می کنند و خرید یا فروش دارایی ها بر عهده شان است. کارگزار ها با معامله گران هماهنگ نیستند و نیازی به یک معامله کننده مخصوص برای اجرای سفارش ندارند. کارگزاران همچنین می توانند با استفاده از مدل های اصلی یا نماینده برای مدیریت موقعیت های داخلی خود معامله کنند.
تفاوت صرافی و بروکر در بازارها
بازار کارگزاری بازاری می باشد که در آن کارگزاران سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار را خریداری و می فروشند. انها تحت عنوان بورس اوراق بهادار نیز یاد می شوند. اصطلاح «کارگزار» می تواند به معنای واسطه ای باشد که از طرف سرمایه گذاران یا شرکتی که او را استخدام می کنند، باشد.
اولین قدم برای درک چگونگی عملکرد بازار کارگزاری و درک تفاوت صرافی و بروکر، در واقع درک چیستی اوراق بهادار می باشد. اوراق بهادار به هر نوع سرمایه گذاری می گویند که قابل معامله و دارای ارزش پولی باشد.
بهتر است بدانید که رایج ترین نوع اوراق بهادار سهام، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و نیز اوراق قرضه هستند. به عنوان مثال، زمانی که سهام اپل را خریداری می کنید، در حال خرید اوراق بهادار هستید. اکنون که می دانیم اوراق بهادار چیست، بیایید ببینیم چگونه در بازار کارگزاری معامله می شود.
هنگامی که می خواهید سهام مثلا اپل را بخرید، با کارگزار خود آنرا سفارش می دهید. کارگزار شما سپس شما را با سرمایه گذار دیگری که می خواهد سهام خود از سهام اپل را بفروشد، مطابقت می دهد. این فرایند را «تطبیق سفارش» می نامند.
پس از تطبیق سفارش شما با سفارش سرمایه گذار دیگری، معامله توسط صرافی محل معامله انجام می شود. پس از بسته شدن معامله، شما مالک سهام اپل خواهید بود و هیچ سرمایه‌گذار دیگری مالک آن نمی باشد.
توجه کردن به این موضوع نیز ضروری است که لزوما همه معاملات در بورس انجام نمی شود. بعضی از آنها را می توان مستقیماً بین دو سرمایه گذار انجام داد (یعنی خارج از بورس یا فرابورس)، اما این نوع معاملات معمولاً گران تر و نقدشوندگی محدود تری نسبت به معاملات انجام شده در بورس دارند.
اکنون بیایید در مورد مبادلات صحبت کنیم – به ویژه صرافی هایی مانند بورس نیویورک (NYSE) یا نزدک. این بورس ها بازارهای تنظیم شده ای هستند که در آن سهام و سایر اوراق بهادار توسط بروکرها خرید و فروش می گردند.
تفاوت اصلی صرافی و بروکر
تفاوت صرافی و بروکر در چیست؟
استفاده از بروکر به دلایل مختلف از جمله امنیت و نقدینگی بیشتر، برای مقادیر زیاد پول گزینه مناسب تری است. هنگامی که وثیقه خود را قرار دادید، براساس خدمات ارائه شده توسط کارگزار خاص، گزینه های معاملاتی مختلفی از جمله موقعیت های اهرمی و… دارید. از جهت دیگر، صرافی رمزنگاری روشی ساده برای معامله ارزهای دیجیتال با استفاده از یک دفترچه معاملاتی مربوط به ارز رمزنگاری شده یا ارز فیات است – به این ترتیب خریدار با شما ملاقات می کند.
لطفاً توجه داشته باشید که دارایی قابل معامله در بورس دارای تحویل فیزیکی است، در حالی که در معاملات حاشیه با یک کارگزار، فقط دارایی پایه معامله می شود، نه به صورت فیزیکی.
جزو اصلی ترین تفاوت صرافی و بروکر، مخاطبان هدف را می توان نام برد. صرافی‌های ارزهای دیجیتال عمدتاً توسط دارندگان ارز دیجیتال استفاده می شوند که می خواهند سرمایه گذاری های بلند مدت یا میان مدت برای خرید یک ارز دیجیتال خاص انجام دهند و سپس منتظر ارزیابی احتمالی قیمت باشند.
شاید صرفا برای خرید آن ارزهای دیجیتال و انتقال آنها به کیف پول سخت افزاری شان. کارگزاران بیشتر توسط سرمایه گذاران سفته بازی بکار گرفته می شوند که انواع متنوعی از معاملات را انجام می دهند و از آپشن ها و ابزارهای مختلف ارائه شده توسط کارگزاران مانند معاملات مارجین استفاده می کنند. آنها می خواهند سود کوتاه مدت یا میان مدت داشته باشند و بروکر نیز فقط در این میان واسطه است.
تفاوت صرافی و بروکر در واریز و برداشت
دو گزینه برای واریز و برداشت در صرافی ارز دیجیتال وجود دارد. اولین گزینه پول فیات است که ممکن است مشکل ساز باشد. نه تنها بسیاری از صرافی ها ارز فیات را نمی پذیرند، بلکه نیاز به سرمایه گذاری روی ارزهای دیجیتال نیز وجود دارد، در غیر این صورت کارمزدهای سپرده بالایی وجود خواهد داشت. غالبا برای واریز پول فیات با استفاده از حساب بانکی و همچنین برای استفاده از کارت نقدی یا اعتباری هزینه ای وجود دارد.
این در مورد برداشت نیز صدق می کند، اغلب کارمزدها حتی از سپرده گذاری نیز بالاتر است. اما آیا کمیسیون را پرداخت می کنید؟ غالبا بله، زیرا نیاز به پول دارید – به همین دلیل است که برداشت انجام می دهید. و قبل از آن، اطمینان حاصل کنید که بانک شما نقل و انتقالات را از صرافی های ارزهای دیجیتال می‌پذیرد، زیرا تضمینی در این کار نیست.
وقتی فقط از سپرده‌ها و برداشت های رمزنگاری استفاده می نمایید، کارمزد ها می‌تواند بسیار پایین تر باشد، مخصوصاً کارمزد سپرده گذاری، که در آن بیشتر صرافی ها هزینه ای از آنها دریافت نمی کنند، بنابراین شما فقط هزینه های برداشت خود را پرداخت می کنید.
تفاوت بین صرافی و بروکر در امنیت
در واقع کارگزاران کریپتو اسپردهای فشرده تری نسبت به مبادلات رمز نگاری ارائه می دهند. به همین دلیل نیز آنها در بین کسانی که از معاملات مارجین بهره می برند، محبوبیت خاصی دارند. همانطور که بسیاری از شما شنیده اید برخی از هکرهای صرافی ارزهای دیجیتال همه جا هستند.
صرافی های کریپتو در برابر حملات مختلف آسیب پذیر هستند و خواهند بود. این بدان معنا نیست که بروکرهای رمزارز را نمی توان هک کرد یا وجوه آنها را به سرقت برد. تفاوت این است که کارگزاران تحت نظارت بیشتر هستند و درجه خاصی از محافظت از وجوه خود را به مشتریان ارائه می دهند. کارگزاران معمولاً توسط مراجع معتبر مورد بازرسی گسترده قرار می گیرند که نشان از جدیت آنها در معاملات است.
